Historia automatyki zaczęła się już dość dawno, jeśli patrzeć na to z perspektywy rozwoju naszej cywilizacji. Należy jednak dodać, że stosunkowo dopiero niedawno zaczęła się ona rozwijać w pełni świadomie. Wcześniej bowiem konstrukcje oparte były na inżynierskiej intuicji, nie na rzeczywistych matematycznych obliczeniach.
Dopiero wprowadzenie do projektowania systemów sterowania analiz teoretycznych pozwoliło na wyznaczenie szeregu klasycznych metod projektowania. Wraz z rozwojem techniki komputerowej, z początku analogowej, później zaś cyfrowej, automatyka zaczęła mieć większe znaczenie przede wszystkim jako teoria sterowania. Ta gałąź nauki opiera się przede wszystkim na matematyce. Głównie ze względu na to, że zajmuje się modelowaniem matematycznym i analizą obiektów oraz procesów różnej natury. Dotyczy to zarówno procesów fizycznych, jak i społecznych.
Niezwykle ważne dla tej dziedziny nauki jest wykorzystanie specjalistycznych narzędzi matematycznych w produkcji. To dzięki nim naukowcy są w stanie na konstruowanie maszyn sterujących. Rozwój automatyki jest więc ściśle powiązany z udoskonalaniem technik komputerowych, które także są oparte w większości na matematyce. Nauka ta umożliwia świadome tworzenie nowych modeli, które obrazują działanie systemów sterujących. To wielki krok na przód, w porównaniu do na wpół intuicyjnego konstruowania, które były podstawą automatyki aż do połowy wieku dwudziestego. Dzięki temu produkcja masowa uniezależniła się w dużym stopniu od siły ludzkiej.
Jak widać, aby istniała współczesna teoria sterowania niezbędny jest w niej udział matematyki. To podstawa, która stanowi punkt wyjścia nie tylko do tworzenia teorii, ale także i samych układów. Co za tym idzie, wszelkie systemy, które są wykorzystywane do projektowania, także opierają się na matematyce.